10 mei. Mijn zusje komt op bezoek! Er staat veel op de planning, dus na aankomst zondag om middernacht de volgende ochtend gelijk op stap in Jeruzalem. Het was ook mijn eerste keer, maar gelukkig hadden we de Lonely Planet bij de hand. Met een bustocht van slechts 40 minuten naar Jeruzalem en een lokale bus naar de oude binnenstad, konden de heilige stad betreden. De oude stad is omringd door een grote muur met een paar ingangspoorten. Eenmaal binnen zijn er alleen kleine wandelgangen vol met oude marktjes, historisch belangrijke gebouwen en vooral kleine souvenir winkeltjes. We begonnen in de Armenian quarter, gevolgd door de Jewish quarter waar we al snel verdwaald waren. Daarna hebben we de straten bewandeld van de Muslim en de Christian quarter. Het enige aanknopingspunt was om je heen kijken wat voor soort mensen er in de winkels stonden om te zien in welke wijk je was. De straatnamen waren moeilijk op de kaart te vinden. Na vooral veel foto's te maken van kerkjes en vertellen 'wher we wur frum' besloten we het pad te volgen op Via Dolarosa waar Jezus heeft gelopen met zijn kruis, totdat we ook daar verdwaald raakten...

Snel terug naar Tel Aviv want het was een rare feestdag waar in de avond mensen grote kampvuren mochten beginnen. Wij waren natuurlijk van de partij! Later naar het strand waar alle 17 en 18 jarige jongeren zich hadden verzameld met eigengemaakte party's, zeer geslaagd ondanks (lees: dankzij) de jonkies. Natuurlijk kon een late night swim niet overgeslagen worden :)

Het was alweer woensdag. Na nog een dag chillen en feesten in Tel Aviv gingen we er vroeg op uit, dit keer met 5 personen 5 uur met de bus richting het zuiden. Eilat, een beach-party stad waar het niet uitmaakt of je op het strand ligt of in een club staat, de muziek staat even hard. En met een temperatuur van 35 graden was je wel genoodzaakt om om de 10 minuten je naar de Rode Zee te verplaatsen om daar verder te dansen.

Volgende ochtend op weg naar Jordanië, dat is vanuit Eilat maar 10 minuten met de taxi naar de bordercrossing. 1 van onze vrienden kwam niet binnen met haar Marokkaans paspoort, dus hebben we uiteindelijk met z'n 4en een Jordaanse taxi geregeld die de hele dag ons zou rijden. Dat bleek nog een avontuur te zijn want hij kon geen woord Engels en maakte allerlei rare uitstapjes. 2 uur later was ons doel bereikt: Petra, de oude hoofdstad van de Nabeteanen die vroegah het midden-oosten regeerden. Na driekwartier lopen tussen 2 enorme wanden zie je dan ineens iets heel indrukwekkends. Het begin van de stad. Is zeker niet te missen, ook dankzij de massa mensen die het spektakel staan te bewonderen. Loop je verder kom je in een enorme oude stad waar grote delen van gebouwen, tempels en tombes uit gebergten zijn gehakt. Heel bijzonder, geen twijfel over mogelijk. Wij avontuurlijk beginnen met een berg beklimmen, wat toch zwaarder bleek te zijn met het warme weer. Maar we werden wel beloond met de 'high place of sacrifice'. Het gewandel was niet over want er was nog veel meer te zien. Uiteindelijk hebben we hulp ingeschakeld van 3 ezels om ons naar een ander indrukwekkend gebouw te brengen, de Monastry. Angstaanjagend snel gingen deze donkeys alle trappen op. Vol adrenaline moesten we uiteindelijk terug naar Eilat, om daar even te rusten en natuurlijk door te feesten!

De volgende dag tijdens het chillen/feesten op het strand hadden we om 3 uur s'middags de laatste bus gemist, want het was Sabbat. Wij rennen naar de airport! (was maar 5 minuten) want over een uurtje ging de laatste vlucht naar Tel Aviv, anders konden we pas 2 dagen later terug. Haast haast, want je komt niet zomaar door de strenge Israëlische security check. Terwijl onze tassen werden onderzocht voor explosieven en wij ondervraagd werden wat we nou in Eilat te zoeken hadden was het toch nog paniek, want met een Marokkaans paspoort gaat het allemaal niet zo gemakkelijk. Een kwartier voordat de vlucht weg zou gaan kregen we dan eindelijk groen licht. En binnen een uur waren we weer veilig, en een stuk armer terug in Tel Aviv. Pfew.

Er was nog meer te zien in Israel, na een persoonlijke tour door het oude gedeelte van Tel Aviv: Jaffa, gingen we ook mee met een door de universiteit geregelde tour naar de Masada, en de Dode Zee. Zondagnacht was het dan tijd om het avontuur met mijn zusje af te sluiten en haar uit te zwaaien op het vliegveld :(

In Israel zijn er veel redenen om feestjes te geven op straat. Zo hadden we al Purim, Pesach, 100 jaar Tel Aviv en de kampvuur nacht. Deze maand was het dan ook de beurt aan Independance day, een groot feest op straat met militaire demonstraties op het strand. Later in de maand was het ‘White-Night', waar alle winkels en musea de hele nacht openbleven en op straat weer vele feestjes en speciale performances te zien waren. Inmiddels hebben de discotheken zich ook verplaatst naar het strand in de open lucht met af en toe een zwembad :) Maar niet alles is feest in Tel Aviv. Zo waren er 2 memorial nights, 1 voor de Holocaust en de ander voor de omgekomen militairen en burgers in het conflict sinds de oprichting van de staat Israël. Op deze dagen was de hele stad stil, zelfs mijn geliefde 24 uurs supermarkten waren gesloten... en op straat was niemand te bekennen.

Mijn favoriete feestdag in Nederland, Koninginnedag, kon ik natuurlijk niet overslaan. Een paar Nederlandse vrienden hier hadden al uitgevogeld dat er een party was op de ambassade. Wij waren dabei, net als onze geliefde correspondent Connie Mus. Maar de vlag stond halfstok, en er werd geen alcohol geserveerd door de aanslag in Apeldoorn. Erg ingetogen, maar toch leuk mede dankzij de bijzonder lekkere haring en kaas!! De feestdagen zijn nog niet over, volgende week is het tijd voor de Gay pride in Tel Aviv! En helaas is het ook bijna tijd voor tentamens...